"Wojna nie ma w sobie nic z kobiety" była gotowa już w 1983 roku. Dwa lata przeleżała w wydawnictwie. Autorkę oskarżono o "pacyfizm, naturalizm oraz podważanie heroicznego obrazu kobiety radzieckiej". W okresie pieriestrojki książka prawie jednocześnie ukazywała się w odcinkach w czasopiśmie "Oktiabr" i "Roman-gazietie" oraz została wydana w dwóch wydawnictwach: Mastackaja Litieratura oraz Sowietskij Pisatiel. Łączny nakład wyniósł prawie dwa miliony egzemplarzy. Na podstawie książki powstał cykl filmów dokumentalnych, wyróżniony m.in. Srebrnym Gołębiem na Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Animowanych w Lipsku. Jegor Letow, założyciel i wokalista legendarnego rosyjskiego zespołu punk rockowego "Grażdanskaja Oborona", napisał piosenkę zainspirowaną książką Aleksijewicz."Kiedy mówią kobiety, nie ma albo prawie nie ma tego, o czym zwykle czytamy i słuchamy: jak jedni ludzie po bohatersku zabijali innych i zwyciężyli. Albo przegrali. Jaki mieli sprzęt, jakich generałów. Kobiety opowiadają inaczej i o czym innym. `Kobieca` wojna ma swoje własne barwy, zapachy, własne oświetlenie i przestrzeń uczuć. Własne słowa. Nie ma tam bohaterów i niesamowitych wyczynów, są po prostu ludzie, zajęci swoimi ludzkimi-nieludzkimi sprawami. I cierpią tam nie tylko ludzie, ale także ziemia, ptaki, drzewa. Wszyscy, którzy żyją razem z nami na tym świecie. Cierpią bez słów, a to jest jeszcze straszniejsze."fragment książki"To książka pasjonująca - i wstrząsająca. Wielka białoruska reporterka, Swietłana Akeksijewicz, jedna z najwybitniejszych dziennikarek Europy, na miarę Oriany Falacci, zapisała wojnę. kobiet. W drugiej wojnie światowej bowiem walczyły przeciw Niemcom hitlerowskim kobiety - rosyjskie, białoruskie, ukraińskie. Z bronią w ręku. Strzelając, rzucając granatami, wysadzając. Jako żołnierze pierwszej linii, jako zwiad, jako dywersantki. A więc - zabijając i same ginąc. W tej książce nie ma patetycznych komentarzy autorskich. Jest zapis opowieści tych kobiet, które przeżyły."Stefan Bratkowski"Księga Swietłany Aleksijewicz ma szanse nie tylko na rozgłos, ale i na lekturę uważną. Nie jest jedynie zbiorem wyznań i relacji o losach kobiet sowieckich, uczestniczących bezpośrednio w minionej wojnie, choć i to stanowi ewenement bez precedensu. Przez przytoczone w niej zwierzenia przebijają się co rusz świadectwa składające się na nieznany lub ukrywany obraz codzienności sowieckiej; są równie wymowne jak opisy przeżyć, cierpień i wojennych przygód relatorek".Prof. Jerzy Pomianowski"Swietłana Aleksijewicz uporczywie walczy o pamięć, pisze o wojnie, patrząc oczami kobiet, i nagle okazuje się, że takiej wojny nie znaliśmy - że `przed nami ukryty jest cały świat`. Przebija się przez mur stereotypów i niechęci, także ze strony samych bohaterek, i spisuje zapomniane historie. Historie, które muszą urodzić się na nowo".Sylwia Chutnik
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
"17 czerwca 1972 r. dwaj reporterzy działu stołecznego The Washington Post dostali nagłe zlecenie: mieli zająć się włamaniem do siedziby Komitetu Krajowego Partii Demokratycznej. Tak zaczęła się afera Watergate, której finałem była dymisja prezydenta Nixona. Nie była ona jednorazowym skandalem, lecz wielkim politycznym dramatem Ameryki. Wydawca i redakcja Washington Post byli zastraszani, ludzie Nixona usiłowali nakłonić prawicowego milionera, aby kupił dziennik, prokurator generalny zarzucił gazecie przekręcanie faktów, dziennikarzy wykluczono z grupy reporterów obsługujących Biały Dom. Odpowiedzią Washington Post była mordercza praca i profesjonalizm. Jeśli Woodward i Bernstein mieli jakiekolwiek wątpliwości, zadawali to samo pytanie 50 różnym osobom. Albo 50 razy jednej osobie - pisał po latach Benjamin Bradlee, ich redaktor w czasie afery Watergate". ze wstępu Piotra Stasińskiego
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Z typową dla siebie odwagą Oriana Fallaci rozprawia się z tematami będącymi konsekwencją islamskiego terroryzmu: z kontrastem, a jej zdaniem również nieusuwalną sprzecznością między Światem Islamu i Światem Zachodu, z ogólnoświatowym zagrożeniem, jakie niesie dżihad, i brakiem reakcji, nadmierną pobłażliwością Zachodu.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wygnanie i powroty : publicystyka rozproszona z lat 1951-2004. Cz. 1 "Publicystyka rozproszona z lat 1951-2004. Cz. 1"
AUTOR:
Miłosz, Czesław
POZ/ODP:
Czesław Miłosz ; zebrali i opracowali pod kierunkiem Aleksandra Fiuta Mateusz Antoniuk, Stanley Bill, [>>] Karina Jarzyńska, Ewa Kołodziejczyk, Marzena Woźniak-Łabieniec.
Część pierwsza “Wygnania i powrotów" to imponujący zbiór tekstów powstałych w latach 1951-1960, w trakcie pobytu Czesława Miłosza we Francji. Można w nim odnaleźć artykuły, reportaże, eseje, polemiki, przemówienia, szkice czy portrety, a wszystko to z okresu, gdy pisarz aktywnie tworzył na łamach paryskiej “Kultury". Starał się wtedy kierować zasadą "złotego środka", by znaleźć równowagę pomiędzy własnym, suwerennym głosem a upolitycznionymi zleceniami, które dostawał.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wygnanie i powroty : publicystyka rozproszona z lat 1951-2004. Cz. 2 "Publicystyka rozproszona z lat 1951-2004, Cz. 2"
AUTOR:
Miłosz, Czesław
POZ/ODP:
Czesław Miłosz ; zebrali i opracowali pod kierunkiem Aleksandra Fiuta Mateusz Antoniuk, Stanley Bill, [>>] Karina Jarzyńska, Ewa Kołodziejczyk, Marzena Woźniak-Łabieniec.
Zastanawiasz się czasem, jak wyglądało życie jednego z najchętniej czytanych noblistów polskiej literatury - z jakimi problemami musiał się zmagać, jakich trudnych wyborów dokonywać? Ciekawi Cię, jaką drogę przebył od decyzji pozostania na emigracji aż do swojej śmierci? Być może wpadła Ci wcześniej w ręce część pierwsza “Wygnań i powrotów" i nie możesz się już doczekać, aby odkryć tajemnice dalszych losów pisarza? Jeżeli tak, sięgnij po kontynuację i udaj się w podróż po kolejnych etapach biografii Czesława Miłosza.Książka “Wygnanie i powroty. Publicystyka rozproszona z lat 1951-2004" zawiera teksty w większości dotąd nieznane: eseje, reportaże, polemiki, artykuły, szkice, przemówienia, listy otwarte i portrety. Pierwszą część tego imponującego zbioru tworzą prace z lat 1951-1960, czasu pobytu Czesława Miłosza we Francji i jego twórczej aktywności na łamach paryskiej “Kultury".Drugi tom obejmuje okres od roku 1960 aż do śmierci autora: pisma powstałe w Stanach Zjednoczonych, na uniwersytecie w Berkeley, a także w Krakowie, gdzie w 1993 roku Miłosz postanowił osiąść na stałe. O ile w poprzedniej części widzimy próbę znalezienia złotego środka pomiędzy upolitycznionymi zadaniami zleconymi a prywatnym głosem Miłosza, tak tutaj obserwujemy autora wypowiadającego się na różne tematy z upragnioną swobodą. Ten wielogatunkowy zbiór tworzy obraz sytuacji Środkowoeuropejczyka dwudziestego wieku - ukazuje jego zmagania z kulturą lokalną, a później także cywilizacją amerykańską, jego reakcję na zmiany polityczno-społeczne zarówno w ojczystym kraju, jak i na świecie. Wszystko składa się na barwną opowieść o dziejach wygnańca, który dzięki zdumiewającym obrotom wydarzeń, po dziesiątkach lat mógł wreszcie powrócić do kraju.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Nieważne gdzie mieszkasz, jeśli jesteś niechcianym gościem na Ziemi. Książka "Wykluczeni" Artura Domosławskiego to zbiorowy portret ludzi bez głosu i reprezentacji. Przegranych, poniewieranych i wydziedziczonych. W Kolumbii milicyjne szwadrony śmierci mordują niewinnych młodych mężczyzn z dzielnic biedy, aby podnieść statystyki "wojny z terrorem" i otrzymać premie finansowe. W Brazylii drobni sklepikarze zrzucają się na odstrzelenie "mętów" - bezdomnych dzieci, śpiących na schodach świątyni. Na Okupowanych Terytoriach Palestyńskich wojsko utrudnia rdzennym mieszkańcom dostęp do wody i zakazuje gromadzenia deszczówki. W dalekiej Mjanmie dokonuje się ciche ludobójstwo na ludzie Rohingja, o którym większość ludzi Zachodu nawet nie słyszała...Notes Artura Domosławskiego wypełniał się przez lata historiami strasznymi i niesamowitymi o przemocy i wykluczeniu. Razem z nim odwiedzamy miejsca odległe od siebie o tysiące kilometrów: Kolumbię, Brazylię, Meksyk, Palestynę, Egipt, Sudan Południowy, Kenię i Myanmar, za każdym razem poznając nowy sposób, w jaki - będąc człowiekiem w XXI wieku - można cierpieć i zadawać ból. Te historie - ułożone jedna przy drugiej - łączy, mimo pozornych różnic, intymna nić. Nieważne w jakim języku mówisz, jeśli jesteś "nagim życiem" w rękach tych, którzy mają władzę, możesz zginąć, zniknąć, zostać zepchniętym do roli “podczłowieka". Globalizacja i homogenizacja objęła nie tylko rynki finasowe, ale też biedę, rozpacz I śmierć. W tej książce nie chodzi jednak tylko o przyglądanie się, o dreszcz przerażenia, a nawet o odruch empatii. Domosławski nie jest sentymentalny i nie pozwala na naiwną lekturę. Czy w historiach z tamtego świata nie odnajdziemy czasem naszych śladów? Czy w beztrosko zarysowanych granicach, pozornie odległych wojnach, wyciętych lasach, waśniach etnicznych nie odnajdziemy czasem tropu prowadzącego nas z powrotem do miast bezpiecznego, dostatniego i zadowolonego z siebie Zachodu? Do Warszawy, Krakowa, Gdańska, Wrocławia?Szczególnie zasmucające są przypadki, kiedy jedni wykluczeni wykluczają innych - jeszcze słabszych od siebie. Artur Domosławski, fragment Wstępu Artur Domosławski, autor słynnej na świat cały biografii Ryszarda Kapuścińskiego, postanowił kontynuować niedokończony trud swego bohatera, tak wnikliwie i pięknie w owej biografii przebadany i opisany. Tym razem odwiedził w naszym imieniu miliony wykluczonych z konsumpcyjnego jarmarku i - ku naszemu pouczeniu - opisał tych, którym żyć przypadło "z powietrza i łaski Boga“, "na obrzeżach świata dostatku“. Zygmunt Bauman Potrzebujemy tej książki i tego pisarza. Lidia Ostałowska
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wstrząsające świadectwo kobiety, której udało się uciec z piekła rozpętanego przez islamskich fundamentalistów. Talibowie nie mają skrupułów. Swój islamski radykalizm wprowadzają bezlitośnie i krwawo. Terroryzowani przez nich ludzie, by przeżyć, chwytają się tego, co z pozoru wydaje się zupełnie niezrozumiałe. Nilofar Ayoubi do trzynastego roku życia wychowywała się jako chłopiec. Dzięki temu mogła się uczyć i wychodzić na ulice, ale gdyby talibowie poznali jej sekret, prawdopodobnie od razu by ją zabili.Nieraz groziła jej śmierć z ich rąk. Kiedy po dwudziestu latach budowania wolności talibowie znowu przejęli kraj, Nilofar i jej mąż znaleźli się na liście osób do zabicia i musieli uciekać. Udało się. Dzięki temu może świadczyć o zbrodniach terrorystów, którzy znowu rządzą Afganistanem. o okrutnym prawie, publicznych egzekucjach, uprawach opium, zmuszaniu małych chłopców do prostytucji i o tym, że kobiety w jej kraju zostały ostatnimi na placu boju w walce z fundamentalistami. Nilofar Ayoubi jest pierwszą z bohaterek książek Marcina Margielewskiego, która zgodziła się pokazać swoją twarz na okładce i wystąpić pod swoim prawdziwym nazwiskiem. Mimo prób zamachów na jej życie chce stawić czoło ludziom terroryzującym jej kraj.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
