Kruszyniany znane są w Polsce z Jurty Tatarskiej do której można przyjechać każdego dnia, zjeść, posłuchać opowieści o ludziach tu żyjących, o przyrodzie - ciągle dzikiej i naturalnej, o historii, zwyczajach i kulturze kulinarnej Tatarów Polskich, a szczególnie tych, którzy mieszkają w Polsce północno-wschodniej. Duszą Jurty Tatarskiej jest Dżenneta Bogdanowicz. Dzięki niej podążamy śladem fascynującej kultury, drogą Tatarów, którą przeszli od XVII wieku do czasów dzisiejszych. Zaczynamy rozumieć to co Tatarzy wiedzą od zawsze, że można żyć w zgodzie z innymi i kultywować swoje zwyczaje.Dżenneta w książce "My Tatarzy" mówi o tym jak przez pokazywanie kultury kulinarnej zyskuje się przyjaciół i znajduje pole do niekończących się rozmów o otaczającym nas świecie. Wyjątkowym smakiem w tej publikacji jest język. Pojawia się tu mnóstwo słów zakorzenionych w polskim słownictwie, a tak naprawdę zapomnianych, albo używanych sporadycznie np. Kipczak, azan, kryszonka, halva, dżajma, pierekaczewnik, pielemieni, trybuszok, Sabantuj. Fascynująca opowieść, wyjątkowy smak, koniecznie.

Gdy do miasteczka zawitało lato, wszyscy spodziewają się nastania spokoju. Ale czy faktycznie tak będzie?Jurek wraz z przyjaciółmi z bandy rozpoczyna letnie półkolonie w lokalnej restauracji. Gdy stosy pysznych naleśników piętrzą się na talerzach a smakowite zapachy rozchodzą się po kuchni, rezolutna grupka dzieci zaczyna odkrywać tajemnice restauracji. Kim właściwie jest nowa właścicielka "Gwiazdy Morza", która niespodziewanie pojawiła się w miasteczku?Do tego wszystkiego Jurek i jego przyjaciele muszą przygotować latem zadanie domowe i dowiedzieć się czegoś więcej o swoich bliskich oraz o rodzinnych relacjach. Jakie tajemnice skrywają przodkowie? I czy warto rozpamiętywać przeszłość by dokopać się do swoich korzeni?Banda z Burej znów rozpocznie śledztwo na własną rękę. Bo czym byłaby przyjaźń bez odrobiny szaleństwa?