Nowele Bolesława Prusa powstawały głównie na początku lat osiemdziesiątych XIX w. (Katarynka - 1880 r., Kamizelka - 1882 r., Z legend dawnego Egiptu - 1888 r.). Przez wielu badaczy Prus jest uznawany za mistrza tego gatunku. W Katarynce mamy do czynienia ze zderzeniem dwóch światów, wykształconego mecenasa - pana Tomasza - i ubogiej, niewidomej dziewczynki. Pan Tomasz pod wpływem niespodziewanych wydarzeń postanawia pomóc małej sąsiadce. W noweli tej Prus zwraca uwagę czytelnika na kwestię filantropii i życia zgodnego z ideą utylitaryzmu. Kamizelka to historia małżonków, którzy dla dobra drugiego uciekli się do małego, niewinnego kłamstwa. To także opowieść o bezwarunkowej miłości, trosce o drugiego człowieka i docenianiu więzi rodzinnych. Z kolei nowela Z legend dawnego Egiptu przestrzega czytelnika, że nie da się uciec przed przeznaczeniem, a żadne z ludzkich planów nie mogą być "pewne" swojej realizacji.
Jednym z celów pisarzy - pozytywistów była użyteczność. H. Sienkiewicz pisał, by wskazać sprawy tragiczne, wydarzenia dramatyczne, to, co trzeba zmienić, zlikwidować, czemu trzeba zapobiegać. Apelował o zajęcie się uzdolnionymi dziećmi z ubogich rodzin, pokazywał los emigrantów, opisywał tragiczny los młodych Polaków poddawanych w szkołach procesowi wynarodowienia, prezentował sylwetki emigrantów politycznych - wygnańców. Jego nowele to świadectwo problemów, z jakimi borykali się Polacy w trudnych czasach zaborów.
Na stronie tytułowej: Notatki na marginesie, cytaty, które warto znać, streszczenie. Tytuł okładkowy: Nowele. Na stronie redakcyjnej błędne nazwisko ilustratora właściwe Jacek Siudak. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępne są 2 egzemplarze. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jednym z celów pisarzy - pozytywistów była użyteczność. H. Sienkiewicz pisał, by wskazać sprawy tragiczne, wydarzenia dramatyczne, to, co trzeba zmienić, zlikwidować, czemu trzeba zapobiegać. Apelował o zajęcie się uzdolnionymi dziećmi z ubogich rodzin, pokazywał los emigrantów, opisywał tragiczny los młodych Polaków poddawanych w szkołach procesowi wynarodowienia, prezentował sylwetki emigrantów politycznych - wygnańców. Jego nowele to świadectwo problemów, z jakimi borykali się Polacy w trudnych czasach zaborów.
Na okładce: Opracowanie polecane przez nauczycieli i egzaminatorów. Specjalna czcionka ułatwiająca szybkie czytanie. Na stronie tytułowej: Notatki na marginesie, [>>] cytaty, które warto znać, streszczenie. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępne są 2 egzemplarze. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Nr karty: 001281 pozycję:696000213870 od dnia: 2023-11-28 Przetrzymana, termin minął:2024-01-27
Nowela pozytywistyczna Henryka Sienkiewicza "Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela" należy do kanonu literatury polskiej. Utwór został napisany w 1880 roku i opowiada historię polskich dzieci w szkołach zaboru pruskiego. Główny bohater, pracowity i zaangażowany w naukę Michaś, jest ofiarą starych metod dydaktycznych i prześladowań płynących ze strony niemieckich profesorów. Konserwatywność i obłuda pruskiej szkoły są dla Sienkiewicza pretekstem do podjęcia dwóch ważnych tematów nurtujących współczesnych mu Polaków. Z jednej strony pisarz zadaje pytanie o nowe pozytywistyczne metody nauczania, a z drugiej wszczyna refleksję nad przyczynami narastającego konfliktu polsko-niemieckiego. Autor powróci jeszcze i zgłębi ten drugi temat w Krzyżakach.
UWAGI:
Na stronie tytułowej: Notatki na marginesie, cytaty, które warto znać, streszczenie. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
"Zabrałam brata dookoła świata" to niezwykła opowieść o prawdziwym życiu i o tym, co w nim ważne, piękne, trudne, zaskakujące. To opowieść o drzemiącej w każdym sile sprawczej, którą wystarczy uruchomić, aby osiągnąć wielkie cele. Nikt jednak nie może zrobić tego za kogoś..."W książce znajdziesz podpowiedzi jak zainicjować ten proces i rozpocząć przygodę życia. Na przykładzie naszej rodzinnej eskapady dookoła świata udowadniamy, że realizacja nawet najbardziej szalonych wyzwań jest możliwa. Wyprawę naszego życia planowaliśmy dwa lata. Będąc zwykłymi ludźmi, dzięki sile własnych marzeń dokonaliśmy rzeczy niezwykłej. Podczas rocznej włóczęgi pokonaliśmy 114 tysięcy kilometrów, podróżując z dwójką małych dzieci. Autostopem i chikenbusami przemierzyliśmy cztery kontynenty. Nie korzystaliśmy z hoteli, sypiając w namiotach lub korzystając z gościny napotkanych ludzi. Próbowaliśmy potraw lokalnych kuchni, zawieraliśmy wspaniałe przyjaźnie, przeżywaliśmy chwile wzruszeń i niezapomniane przygody. Uczyliśmy się siebie i świata... Dziś raz jeszcze wyruszamy w tę podróż - tym razem na kartach książki. Przed nami - i czytelnikami - pierwszy etap wyprawy: północna część Ameryki Łacińskiej."Lusia, Wojtuś, Eliza i Wojciech Łopacińscy
UWAGI:
Na okł.: Roczna wyprawa z dwójką dzieci.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Zaginieni z Everestu : opowieść o czterech słowackich wspinaczach, którzy odeszli na najwyższej górze świata Tytuł oryginału : "Nezvestni z Everestu ".
AUTOR:
Vranka, Milan
POZ/ODP:
Milan Vranka ; w przekładzie Huberta Jarzębowskiego ; [posłowiem opatrzył Janusz Majer].
Zaginiony. Słowo, które powoduje strach, ale także budzi nadzieję. Czwórkę chłopaków ze Słowacji połączyła lina i jedno marzenie. Dokonać w Himalajach niemożliwego. Przejść najtrudniejszą drogę na Evereście w stylu alpejskim. Dušan Becík, Peter Božík, Jaroslav Jaško i Jozef Just byli najlepszymi słowackimi wspinaczami lat osiemdziesiątych.Cztery różne charaktery. Dušan był dzieckiem szczęścia i urodzonym przedsiębiorcą. Świetnie odnalazłby się w czasach, które właśnie nadchodziły. Drogą Petra był uśmiech. Był duszą towarzystwa i w każdej sytuacji widział dobrą stronę. Jaro nie bał się niczego oprócz codziennego życia. Nie widział dla siebie miejsca w społeczeństwie, góry były jedynym miejscem, gdzie czuł się wolny. Jozef był człowiekiem prawym i godnym zaufania, profesjonalistą w każdym calu. Mężem i ojcem dwójki dzieci.Milan Vranka opowiada o ich ostatniej wyprawie. Przygotowaniach, jej przebiegu, akcji górskiej. Kreśli portrety jej bohaterów. Znamy zakończenie ich historii. Chłopcy nigdy nie wrócili z Everestu. 17 października 1988 roku zostali uznani za zaginionych. Nie tylko oni padli ofiarą tej tragedii.Ośmioletni syn Jozefa nie chciał puścić go na wyprawę. Cały czas pytał, czy tatuś już wraca. Matka Petra do końca życia prowadziła kronikę z wycinkami prasowymi o synu. Jej ostatnim życzeniem było, żeby włożyć jej do grobu obrazek przedstawiający Everest, który wisiał w jej pokoju czternaście lat od śmierci syna. Żona Dušana już nie wyszła drugi raz za mąż. Każdego mężczyznę porównywała do niego. Mama Jaroslava przez wiele lat łudziła się, że syn zszedł na drugą stronę góry i mieszka gdzieś w tybetańskim klasztorze. Trzech z nich osierociło małe dzieci.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
