Nowa, niezwykle interesująca książka Patricka Cockburna, jednego z najsławniejszych bliskowschodnich korespondentów, to analiza wydarzeń, które doprowadziły do przejęcia iracko-syryjskiego pogranicza przez bojowników dżihadu. Pomimo spektakularnych ataków z 11 września 2001 r. u progu nowego tysiąclecia organizacje dżihadystów pokroju osławionej Al-Kaidy nie miały większego znaczenia w regionie bliskowschodnim. Początkowe sukcesy zachodnich wojsk podczas inwazji na Afganistan w 2001 r. doprowadziły do dalszego osłabienia sił dżihadystów. Sytuacja uległa jednak drastycznej zmianie. Wykorzystując błędy popełnione przez Zachód w czasie wojen w Afganistanie, Iraku i Libii oraz zafałszowany obraz sytuacji w Syrii i tak zwanej Arabskiej Wiosny, ekstremiści odnieśli serię oszałamiających zwycięstw, które doprowadziły do utworzenia kalifatu rozciągającego się od sunnickich terytoriów Iraku po północno-wschodnią Syrię. Powrót dżihadystów pogrzebał świecką, prodemokratyczną opozycję, która miała stanąć na czele Arabskiej Wiosny. Wszystko wskazuje też na to, że Zachód ponownie znalazł się na celownikach ekstremistów. W jaki sposób doszło do tej katastrofy? Autor wyjaśnia jej przyczyny, wykorzystując swoją niezrównaną wiedzę, zdobytą podczas wielu lat pracy w tym regionie, i przekonująco analizuje zjawiska stojące u źródeł jednej z największych porażek politycznych zachodniego świata.
