"Arabska krucjata" to kolejny tom "Arabskiej sagi" Tanyi Valko, pełen mrożących krew w żyłach sytuacji, miłosnych perypetii, skrajnych uczuć, bogactwa i ubóstwa. Bohaterowie po raz kolejny dowodzą, jak łatwo znaleźć się w złym miejscu o złej porze i jak ciężko później wybrnąć z kłopotów. Jak żyją niewinni mieszkańcy krajów arabskich, wyniszczani przez własnych braci? Co czują zwykli Damasceńczycy w czasach, którymi rządzą strach i paranoja? Czy marzą o ucieczce i życiu na obczyźnie? Czy są w stanie opuścić swój dom?Jak Dorota, Marysia i Daria odnajdą się we współczesnym świecie, opanowanym przez islamski fundamentalizm? Czy Hamid Bin Laden, wojujący z dżihadystami, będzie odpowiednim partnerem dla Marysi? Czy ich losy znów się połączą? Czy miłość może być aż tak ślepa, by kobieta wpadła w ręce groźnego terrorysty, nie zdając sobie z tego sprawy? W co tym razem wplącze się Marysia? Czy Dorota jest bezpieczna i obojętna na to, co się dzieje wokół niej? Czy młoda Daria dołączy do klubu złamanych serc rodu Salimich?

Kiedy jakiś muzułmanin: widząc, że czytasz tę książkę, powie: "To mnie obraża. To rani moje uczucia, twoja odpowiedź powinna brzmieć następująco: "Co jest ważniejsze: twój święty tekst czy życie autorki tej książki? Twój święty tekst czy przepisy prawa? Ludzkie życie, wolność człowieka, jego godność - wszystko to liczy się bardziej niż jakiekolwiek święte teksty". Chrześcijanie już przez to przeszli, i żydzi też. Teraz pora na muzułmanów. W tym sensie wierzę, gorąco wierzę w potrafiącą zmieniać świat siłę bluźnierstwa.
[fragment]

W tomiku "Migracje i nietolerancja" zebrano cztery teksty, które łączy wskazana w tytule tematyka. Choć dwa z nich powstały w 1997 roku (pochodzą z tomu "Pięć pism moralnych"), a kolejne dwa w latach 2011 i 2012 (te ukazują się w druku po raz pierwszy), dotykają niezwykle dziś ważnego i szeroko dyskutowanego problemu. Czy wielkie migracje powodujące wymieszanie kultur prowadzą do zaniku elementów tradycji europejskiej? Jak to wyglądało w wiekach minionych? Czy rozmaite kultury wypierały jedna drugą, tworzyły nową jakość, czy też uczyły się współistnieć obok siebie? W jakim stopniu owe migracje są zjawiskiem naturalnym? Czy można je regulować i kontrolować? A może uruchomione przez nie globalne?